جورچین حیات!

به عوان مقدمه

« سال 1370 نشریه بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام با عنوان تفکر بسیجی پایه ریزی شد. وحید جلیلی را خیلی‌ها هنوز با تفکر بسیجی می‌شناسند. نیمه اول دهه 1380 نشریه هفت قفل، به بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام افتخار بخشید و امروز این بار بر دوش ماه‌نامه فرهنگی سیاسی «حیات» است»

این بخشی از توضیحات وبلاگ قدیمی حیات است. از قدیمی‌ترها که درباره قرارگاه رسانه‌ای «حیات» سوال می کنیم، یکی از پاسخ هایشان همان دغدغه‌ای است که باید مورد توجه قرار گیرد و آن ضعف امت حزب الله در کار رسانه‌ای و مطبوعاتی است. نمی‌خواهم قضاوت کنم که چقدر ضعیف عمل کرده‌ایم، شاید هم امت حزب الله در کار مطبوعاتی خیلی قوی بوه است! خوب حرف ما این است، بهتر که می‌توانیم بشویم!

«حیات» در کنار پرداختن به مسائل مختلف فرهنگی، سیاسی و اندیشه ای، فضایی است تا کار مطبوعاتی و رسانه‌ای را فراگرفته و سرمشق های انقلاب اسلامی را با هم تمرین کنیم.

جورچین حیات

حال پس از گذشت این همه سال و تجربه های موفق و ناموفق، جورچین «حیات» به دست ما سپرده شده است. قدیم ترها که به چورچین  پازل می‌گفتیم عادت داشتیم به کمک دیگران تصویر را کامل کنیم!

دیگر بد عادت شده‌ایم!

شما هم ما را در تکمیل قطعه‌های این جورچین کمک کنید...

هنوز قطعه های بی‌شماری بر روی زمین مانده است...

پی نوشت:

1) تشکر از همه اهالی حیات که در این سالها برای حیات زحمت کشیده اند.

2) اگر مطلب، پیشنهاد و یا موضوعی را مد نظر دارید با رایانامه من ([e-mail]) در ارتباط باشید.

2) حیات امسال موضوعات را در سرویس‌های مختلفی دنبال می‌کند. بری اطلاع از سرویس های حیات و آشنایی با دبیران سرویس می توانید به صفحه «درباره ما» تارنمای حیات مراجعه نمایید. دبیران سرویس حیات منتظر نظرات و مطالب شما هستند.

دانش؛ ویژه نامه انسان شناسی زبان

شاید «در امتداد خون» مکان مناسبی برای انتشار این یادداشت نباشد. باید به فکر جایی باشم تا مطالب مربوط به «فرهنگ و ارتباطات» و دیگر مباحث مرتبط را بیاورم.
شاید هم جایش همین جا باشد، به نظرم امتداد خون در مسیر علم آموزی و هر چیزی که اسمش را می‌خواهید بگذارید است، حال جهاد علمی گوییم و یا تولید علم و یا حرف های درشت‌تر از آن که با آن بیگانه شده‌ایم! ( البته موضوع این یادداشت را نمی‌دانم می‌توان وصله علم چسباند یا نه!)
با پایان امتحانات، عملا برای خیلی از دانشجویان هنوز ترم تمام نشده است. تحقیق، کار عملی، پاورپوینت و... واژه هایی است که برای خیلی‌ها آشنا و یا شاید زجر آور است!

داستان کوتاه تحقیق نوشتن ما هم از این قرار است:

« دیدم حال و حوصله وصله کردن مطالب و مقاله درآوردن ندارم...
گفتم موضوع رو در قالب یک نشریه کار کنم...
هرچند شاید بهره‌ای از نمره نبریم...
اما ما کاری می‌کنیم که دوست داریم! »

دانش؛ ویژه نامه انسان شناسی زبان است. مطالعات زبان یکی از شاخه‌های گسترده انسان شناسی است. حوزه مطالعات انسان شناسی بسیار متنوع و گوناگون است، از انسان شناسی زبان گرفته تا دین و از انسان شناسی شهر تا موسیقی! 
اگر علاقه دارید تا با یکی از شاخه‌ها انسان شناسی ( که به نظرم یکی از مهمترین و جذاب‌ترین موضوعات آن است) آشنایی مختصری داشته باشید، می‌توانید «دانش» را بخوانید.

شاید «دانش» ادامه پیدا کند...
با موضوعات جدید...
در حوزه‌های مختلف...

دریافت فایل دانش / ویژه نامه انسان شناسی

پای درس پدر!

دو سه سالی است از برکت جلسات و سخنان حضرت آیت الله مهدوی کنی بهره مندیم! اولین باری که پای صحبتشان در اردوی بصیرت نشستم، برایم فراموش شدنی نیست، وقتی سادگی، صفا و شوخ طبعی آیت الله را با آن بیان صادقانه دیدم.

منت گذار و بمان در کنارمان!

یک ماه پیش یادداشتی با عنوان منت، به بهانه روز استاد نوشته شد. حال همان مطلب را باید با عنوان «منت گذار و بمان در کنارمان» بخوانیم!

در این جا به پای صحبت و وصیت‌های معلم اخلاق‌مان می‌نشینیم:

پای درس پدر ( توصیه‌های حضرت آیت الله مهدوی کنی به دانشجویان خود)

پی نوشت:

1- حرف برای گفتن بسیار است، اما این روزها بیشتر باید سکوت کرد و دعا!

2- سخنان مربوط به یکی دو ماه پیش است. در جلسه ختم قرائت روزانه قرآن کریم.

3- حمد شفا فراموش نشود!

4- نماهنگ صوتی کمی اصلاح شد!

فرمانده من

اولین کتابی که امسال از نمایشگاه خریدم و خواندمش این کتاب بود. «فرمانده من» کتابی در حجم کوچک  اما با داستان‌هایی از مردانی بزرگ.  می‌دانید که منظور ما از مردان بزرگ جنگ، انسان‌هایی افسانه‌ای نیست، بلکه آدم‌هایی هستند از همین کوچه و بازار که نور ایمان و یقین آن‌ها را بزرگ کرده است.

در اشاره این کتاب آمده است: 

این یادمان کوچک، نام مردان بزرگی را در بر دارد که قامت ایستاده انقلاب بزرگ وطنمان مدیون پیکر به خاک افتاده اینان است.

قیمت: 2900 تومان

انتشارات: سوره مهر

نویسنده: رحیم مخدومی و دیگران

چرا نشریه برایشان مهم است؟

 از همان دوره مشروطه تا کنون در فضای مطبوعات و نشریات غلبه با جریانی است که با برچسب روشنفکران شناخته می‌شوند. پس از انقلاب اسلامی به ویژه در زمان برخی دولت‌ها، مطبوعات و نشریات مجرایی بوده است برای بیان مبانی و منبعی برای شبهه پراکنی از نوع ضد اسلامی و ضد انقلابی! و من نمی‌دانم چرا توجه ما به این حوزه تنها وقتی است که صدایی نابجا از این فضای مطبوعاتی به اصطلاح اصلاح طلب به گوش شنیده می‌شود!

چرا ما نسبت به این رسانه غافل هستیم؟ آن‌ها چه چیزی را در فضای مطبوعات و نشریات می‌بینند که ما نمی‌بینیم؟ به راستی مگر چند نفر نشریه می خوانند؟ چرا ما به جای این که همیشه منفعل بوده و پاسخگو باشیم و یا سانسورگر، زمین بازی را به دست نمی‌گیریم؟

این‌ها برخی از سوالاتی است که باید به دنبال جواب آن بود...

منت!

شاید روزهای مدرسه وقتی که در کلاس ابتدایی می‌نشستم، معرفت بیشتری داشتم نسبت به مقام استاد، وقتی که تمام شوق‌مان این بود که خنده معلم را به خاطر هدیه خود بر لبانش ببینیم.

دانشگاه که می‌آیی، بار غرور علم کذایی‌ات تو را از آن سعادت محروم می‌کند و حال منت می‌گذاری و پشت سر استاد حرف نمی‌زنی، منت می‌گذاری و افتخار حضور خود در کلاس را به استاد می‌دهی، منت می‌گذاری و به حرفش گوش می‌دهی، منت می‌گذاری و به لفظ استاد صدایش می‌کنی! 

اما انگار داستان باید طور دیگر باشد، آنجا که رهبرم می‌گوید:

«همه ما زیر بار منت معلمان هستیم بنابراین تکریم حرفه معلمی باید در جامعه، همگانی و نهادینه شود به گونه ای که سلام دادن و احترام به معلم یک افتخار محسوب شود.» (چهارشنبه، 17 اردیبهشت 1393)

به بهانه روز استاد...

به بهانه شکر از نعمت حضور دو معلم اخلاق در کنارمان...

پی نوشت:

  1- سال گذشته در نشریه «حیات خلوت» این طرح را به چاپ رساندیم. با تشکر از آقاسعید شفیعی.

  2-  در بخشی از سرمقاله شماره دوازدهم حیات خلوت آمده بود:

« از شبکه سیما درس اخلاق حضرت آیت‌الله مهدوی‌کنی پخش می‌شد و شاهد حضور کم‌رنگ دانشجویان ورودی جدید در درس اخلاق بودم. خوشحال شدم که دانشگاه امام صادق علیه‌السلام چقدر سریع علامه‌های دهر تحویل می‌دهد که خود را غنی از حضور در درس حضرت آیت‌الله می‌دانند!»

باید نوشت!

چند وقتی بود به توصیه آقا سید علی اصغر علوی می‌خواستم گزارشی از برنامه های فرهنگی هویزه در بازه دوم آن بنویسم و نظرخواهی و بحث‌های مختلفی را داشته و یک برنامه پیشنهادی برای سال‌های آینده تهیه شود. یک چیزی مانند الگوی کاری.

یکی از نقص‌ها و اشکالات کار تشکیلاتی و فرهنگی ما این است که یک نفر کاری را انجام می‌دهد و می‌رود دنبال کار خودٰ، سال بعد نفر دیگر می‌آید و از اول کار را شروع می‌کند و این همان دلیل مواردی است که می‌بینیم کاری که انجام شده حتی از سال قبل و برنامه های گذشته نیز ضعیف‌تر است. در صورتی که اگر از برنامه‌ها و تجربیات استفاده می‌شد به مراتب کار از پیشرفت و موفقیت بیشتری برخوردار بود.

اما هنوز فرصت آن نشده و انشاءالله که دوری زمانی از اردوی خادمی باعث دوری انگیزه نوشتن آن نشود. حال به نوشتن خلاصه‌ای از گزارش برنامه‌ها اکتفا کرده و انشالله به کمک دوستان تکمیل شود.

غرفه‌ها

یادمان شهدای هویزه بنا به گفته‌ها تنها یادمانی است که چنین برنامه‌ای را دارد. فضای راهیان نور با توجه به مخاطب خاص آن مکان مناسبی است برای ارائه مباحث سیاسی و فرهنگی و اقتصادی متناسب با گفتمان انقلاب اسلامی. غرفه‌هایی که امسال برپا شده بود:

• اقتصاد مقاومتی

همان گونه که رهبری معظم در این سال‌ها تاکید خاصی بر موضوع اقتصاد داشته و مردم به عنوان مهمترین عنصر آن در قالب مفهوم اقتصاد مقاومتی می‌باشند، خادمان در غرفه اقتصاد مقاوتی تلاش دارند تا مفهوم اقتصاد مقاومتی و ابعاد آن را مشخص کنند. تاکید وتشویق بر استفاده از کالاهای داخلی و موضوعاتی از این قبیل، مباحثی است که در این غرفه بیان می‌شود.

• ژنو

موضوع مذاکره و توافقنامه میان ایران و گروه 1+5 یکی از مهمترین موضوعات سیاسی این روزهای کشور است که شاید زوایای آن و توافق‌های صورت گرفته در قالب توافقنامه ژنو، نیاز به توضیحات بیشتر و روشنگری در این موضوع داشته و خادمان در این غرفه به بیان توضیحاتی می‌پردازند.

• تحلیل سیاسی

داشتن تحلیل سیاسی یکی از مواردی است که باید افراد جامعه به ویژه دانشجویان از آن برخوردار باشند. غرفه تحلیل سیاسی سعی بر این داشته است تا با استفاده از بیانات رهبری معظم، چارچوب‌های صحیح یک تحلیل را بیان کرده و نکات مهمی را که باید در ارائه یک تحلیل در نظر داشته باشیم مطرح کند.

• پخش نماهنگ

در این غرفه خادمان یادمان شهدای هویزه به نمایش فیلم و نماهنگی در موضوعات سبک زندگی، دفاع مقدس،‌ اقتصاد مقاومتی و موضوع ارتباط با آمریکا پرداخته. نمایش فیلم‌های جشنواره مردمی‌عمار از بخش‌های اصلی فیلم‌های این غرفه بود.

• پاسخ به شبهات و سوالات

در این غرفه که از حضور راویان روحانی برخوردارد بود، به پاسخ به سوالات و شبهات زائران به ویژه دانشجویان در موضوعات مختلف پرداخته می‌شد.

• سبک زندگی

غرفه سبک زنددگی، یکی دیگر از غرفه‌هایی بود که ویژه خواهران برپا شده و به مسائل مختلف در حوزه سبک زندگی می‌پرداخت.

روایت گری

یادمان هویزه شاهد روایت راویان تعلیم دیده در کنار راویان جنگ می‌باشد. برخی خادمان یادمان شهدای هویزه در قالب حلقه‌های آموزشی روایتگری را تمرین کرده و در مکان‌های مختلف یادمان به روایتگری می‌پردازند.

• روایت سه دقیقه ای

خادمان روایت سه دقیقه ای در کنار جاده ورودی به یادمان هویزه مستقر شده و روایت کوتاهی را در اتوبوس مسافران یادمان هویزه تا رسیدن به محل پارکینگ‌ها دارند. معرفی کوتاه از منطقه هویزه و عملیات صورت گرفته در آن از مواردی است که در این روایت کوتاه مطرح می‌شود.

• کرخه نور

در کنار مزار شهدای عملیات نصر، یادمان شهدای محلی مکانی است که شاید کمتر شناخته شده باشد. برخی خادمان در این یادمان مستقر شده و به بیان شرح حال شهدای مظلوم آن می‌پردازند.

• راهنمای زائر

سنگر روایتگری در قالب راهنمای زائر، در کنار پاسخگویی به سوالات زائران، به بیان شرح وقائع هویزه و شهدای آن می‌پردازند.

مراسم‌ها

• برگزاری مراسم ایام فاطمیه 

به مناسبت ایام فاطمیهبرگزاری مراسم هیئت یکی دیگر از برنامه‌های فرهنگی یادمان شهدای هویزه بوده که با سخنرانی و مداحی مداحان اهل بیت برگزار شده است.

سخسخنرانی حجت الاسلام نادم و مداحی حاج مهدی رسولی

سخسخنرانی حاج حسین یکتا و مداحی حاج مهدی رسولی

سخسخنرانی حجت الاسلام علوی و مداحی حاج مهدی رسولی

سخسخنرانی حاج حسین الله کرم و قرائت زیارت عاشورا حاج حسین سازور

سخسخنرانی و مداحی حجت الاسلام سید حسین موسوی

• ویژه برنامه سال تحویل

ویژه برنامه سال تحویل با برنامه‌هایی از جمله سخنرانی و روایت گری حجت الاسلام جوشقانی و پخش بیانات نوروزی مقام معظم رهبری برگزار شد. پس از آن  دعای کمیل در اولین شب جمعه سال توسط حجت الاسلام موسوی قرائت شد.

• محفل انس با قرآن

 محفل قرآنی و یادواره شهدای روستای چارک به عنوان اولین دهکده قرآنی کشور با حضور اهالی این روستا برگزار شد. قرائت قرآن توسط قاری نوجوان سید طه حسینی از اهالی این روستا که افتخار قرائت قرآن در محضر رهبری داشته از جمله برنامه‌های این محفل قرآنی بود. 

• یادوراه شهدای کرخه نور

    یادواره شهدای کرخه نور با حضور اهالی و قبائل منطقه با سخنرانی شیخ بوعذار، فرزند شهید بوعذار از شهدای هویزه برگزار شد.

• تقدیر از خادمان محلی

خا   خادمان یادمان شهدای هویزه حداکثر یک ماه توفیق خادمی‌یادمان هویزه را داشته و بقیه ایام سال را خادمان محلی از جمله آقای چعب مسئول یادمان شهدای هویزه به اداره یادمان شهدای هویزه می‌  ردازند. در مراسمی‌ با حضور امام جمعه شهر سوسنگرد از زحمت این عزیزان قدردانی شد.

جزوجزوات و نشریات

چاپ و پخش جزوه‌ها و نشریه‌های مختلف در میان زائران یادمان شهدای هویزه تلاشی بود برای اطلاع رسانی بهتر از منطقه و ارائه موضوعات مرتبط در زمینه دفاع مقدس، ایام فاطمیه و موضوعات روز. برخی از جزوات و نشریه‌های توزیع شده به شرح زیر می‌باشد:

• فصل وصل

فصل وصل نشریه در قالب پاکت نامه‌ای است که به معرفی منطقه هویزه و روایت دلاوری شهیدان آن می‌‌پردازد.

• نشریه فتح

توزیع نشریه فتح که به همت بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام تهیه و چاپ شده، از دیگر نشریات توزیع شده در یادمان هویزه بود.

• نشریه و جزوات غرفه‌ها

غرفه‌های مستقر در یادمان شهدای هویزه در کنار ارائه مباحث به توزیع و پخش بروشور، جزوه و نشریه می‌پرداختند.

برنامه‌های فرهنگی ویژه خادمان شهدای یادمان هویزه

• مراسم صبحگاه

مراسم صبحگاه به عنوان اولین برنامه روزانه خادمان شهدا هر روز صبح برگزار شده و شامل برنامه های مختلف بود:

1. ورزش صبحگاهی
2. قرائت قرآن
3. پخش سرود جمهوری اسلامی ‌ایران
4. هم‌خوانی سرود خادمان هویزه
5.  سلام خادمان حرم امام حسین علیه السلام
6. بیان اخلاق خادمی توسط حجت الاسلام علوی
7.  نظافت فضای یادمان

• برگزاری حلقه‌های گفتگو

جمع شدن خادمان شهدا در قالب حلقه‌های مباحثه و گفتگو در موضوعات مختلف سیاسی روز و ... از دیگر برنامه‌های خادمان یادمان شهدا هویزه به شمار می‌رفت.

• بیسیم چی هویزه

روزانپیامک‌هایی در قالب اطلاع رسانی برنامه‌های خادمان و ارسال جملات و عبارات مختلف در قالب بیسم چی هویزه ارسال می‌شد. متن برخی از پیام‌های بیسیم‌چی هویزه:

مثل لباست..................... خاکی باش برادر!

م    مضاف هرچه دارد از مضاف الیه دارد.................... مثل خادم الشهدا!

• جلسات شبانه

جل  جلسات شبانه خادمان شهدا فرصتی بود تا پس از یک روز خادمی و گاهی خستگی‌های کار، شب نشینی داشته و از خادمی شهدا بگویند. برخی از برنامه‌های شامگاه خادمان یادوراه شهدای هویزه:

•  ارائه نکاتی در باب خادمی‌توسط حجت الاسلام علوی
• جلسه نقد و بررسی اردو، و بحث درباره چگونگی انجام بهتر برنامه‌ها
• پخش نماهنگ تصاویر اردو
• پخش فیلم و مستند

• فرهنگی داخلی

خادمان شهدا بخشی از وقت خود را در محل اقامت‌گاه سپری کرده و مناسب است که فضای مناسبی جهت استفاده بهتر از فرصت حضور در یادمان شهدا فراهم شود. استقرار ایستگاه مطالعه، چاپ نشریه خادمی، فضاسازی و نصب دست‌نوشته و... برنامه‌هایی است که فرهنگ داخلی انجام می‌دهد.

این خلاصه‌ای بود از تلاش‌های خادمان هویزه و امیدوارم که زحمتی را فراموش نکرده باشم. حال شرح مفصل آن و خاطره‌ کارهای انجام شده و بیان تجربه های برنامه های انجام نشده و ضعیف برگزار شده بماند برای بعد!

اما از هرچه بگذریم مهمترین کار فرهنگی همان نمایش خادمی است که بچه های زیادی بازیگر آن بودند البته بازیگر حقیقی:

شابز

پارکینگ

انتظامات

سوله

انبار

فضاساز

و...

به امید خادمی سیدالشهدا..

قصه‌ای فراموش نشدنی!

روایت، رسانه‌ای است به قدمت رسیدن پیام عاشورا بعد از هزار و چهارصد سال. رسانه‌ای برای گفتن از حماسه‌ها و دلاوری‌های بزرگمردانی که با ایمان و اعتقاد خود، داستان‌های بزرگی را با قلم سرخ خود نگاشته‌اند.

همین روایت‌ها است که حماسه عاشورا را برای‌مان زنده نگه داشته است و این زنده بودن است که اثر می‌گذارد و معیارهایی هم‌چون تاریخ و زمان را پشت سر می‌گذارد.

حال که اثر زنده بودن را به چشم می‌بینیم بر ما است که حماسه‌هایی از جنس عاشورا را نیز فراموش نکنیم. حماسه هایی که مردان آن نیز از جنس یاران حسین علیه السلام بودند.                    

                        

 

زنده نگه داشتن یاد حماسه سازان خمینی در هشت سال دفاع مقدس، موضوعی است که رهبری معظم بارها بر آن تاکید داشته و در بیانات یادمان شهدای شرق کارون نیز بر آن اشاره شده است:

« دشمن‌ها می‌خواهند ما یادمان برود؛ می‌خواهند قضیه‌ى دفاع مقدس از یادمان برود، فداکارى‌ها از یادمان برود، شخصیت‌هایى را که در این فداکارى‌ها نقش آفریدند یا نشناسیم یا از یاد ببریم، این‌جور می‌خواهند. بعضى می‌خواهند آن دوران را تخطئه کنند، آن آدم‌ها را تخطئه کنند، آن جهت‌گیرى را و آن مسیر را که امام بزرگوار و حکیم و بنده‌ى بصیر الهى آن مسیر را معین کرده بود تخطئه کنند؛ براى این‌که می‌دانند که هر ذره‌اى و هر نقطه‌اى از این حوادث، براى ملت ایران فراموش نشدنى است و تأثیرات بزرگِ سازنده‌اى دارد.»

همان‌گونه که مردمان این سرزمین از میان کوچه و بازار این حماسه را آفریده اند، حیات آن نیز به دست خود این مردم است. اگر روزی خلق آن حماسه به عنوان یک تکلیف مطرح بوده است، امروز نیز می‌توان زنده نگه داشتن آن را به عنوان یک تکلیف یادآور شد.

حال ما هستیم و یک قصه...

برای عده‌ای، قصه‌های لالایی شبانه مادر بزرگ است...

و برای عده‌ای، رویای صادقه بیداری...

 

پ ن: در شماره آینده «حیات» از روایت جنگ سخن به میان آورده شده است. موضوع راویان جنگ و راویان تعلیم دیده و چگونگی روایت جنگ برخی موضوعات مطرح شده است.

پ ن: در مصاحبه که با محمد جواد سالاریان، روای کتاب "نسیم تقدیر" داشتم، ایشان تاکید بر استفاده از راویان تعلیم دیده در کنار راویان جنگ داشتند. خوشبختانه در هویزه شاهد روایت راویان جنگ و راویان تعلیم دیده هستیم، هرچند که باید برنامه ریزی بهتری صورت گیرد.

 

                      

پست صفحه اینستاگرام: نسل ما دیگر خودشان با هم از روایت های جنگ سخن می‌گویند...

سنگر روایتگری، جایی که برخی خادم ها داستان هویزه را روایت می‌کنند...

داستانی که آغازش کربلاست...

 

                       

راهنمای زائر

مقصد را نشان می‌دهد، کربلا...

 

جنگ، نعمتی در سینمای نقمت زده

جنگ نعمت است...

سخن پیر خمین را هنوز بسیاری نفهمیده‌اند و نخواهند فهمید...

و من گوشه‌ای از آن را در سالن سینما فهمیدم...

وقتی به تماشای "شیار 143" و "چ" نشستم...

آن‌جا که جنگ به سینما می‌آید...

و در قحطی سینمای ایران...

سکوت و رخوت را می‌شکند...

جشن حنابندان

تکرار کن غرب، غربت، غریب و نظاره‌گر اشک مادر شهید صبوری باش که در ارتفاعات سومار، همان‌جایی که بهروزش پر کشیده است، او را صدا می‌کند و تو به اتفاق آن‌جا نظاره‌گر هستی و درونت آتش می‌گیرد که چقدر غریب افتاده‌ای...

 

چندی پیش بود که از غرب نوشتم و از اشک‌های مادر شهید صبوری جایی که باید بارها تکرار کنیغرب، غربت، غریب

و خدا را شکر که قلب مادر پس از 31 سال آرامش گرفت، اما بازهم حرف‌هایش دل را آتش می‌زند:

"الآن داماد کوچک من در حالی برگشته است که من فقط یک بند انگشتش را می‌خواستم. امروز به من می‌گویند که یک تا دو کیلو از استخوان‌های او بازگشته است. قلبم در تمام این 31 سال برای بچه‌ام می‌تپید اما اکنون آرام شده‌ام و انگار بر روی آتش، آب ریخته باشند. حالا می‌توانم بروم فرزندم را ببینم و مزارش را زیارت کنم. امروز دوباره به خانه می‌روم و برای او حنابندان می‌گیرم. من برای پیدا شدن پسرم عزا نمی‌گیرم..."