چند سناریو برای یک کار تشکیلاتی و فرهنگی در بسیج

این چند روزه که مقدمات آغاز یک کار فرهنگی در بسیج را آماده می‌کنیم (نشریه دیدبان بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام) به این فکر می‌کردم که وقتی سال دیگر به فعالیت‌های صورت گرفته و چگونگی آن نگاه می‌کنم چه تصویری در پیش رو دارم. چند تصویری که احتمال می‌دهم را در چند سناریو می‌آورم:
1- در موعد مقرر برنامه‌ریزی‌های لازم انجام می‌شود و دوستانی که نیز خود را مناسب برای همکاری می‌دانند بدون هیج کم و کاستی و بدون هیچ خواهش و تمنایی پا در میدان گذاشته و دست همکاری می‌دهند. شماره های نشریه در زمان معین آماده شده و مطالب مورد استفاده و علاقه مخاطبان قرار می‌گیرد.
2- بنا به تجربه بسیاری از کارها و فعالیت‌های صورت گرفته که نسبتا موفق بوده است، کسی باید پیدا شود و خود تک و تنها به قلب خط زد و یک تنه همه کارها را انجام دهد.
3- تیم خوبی چیده می‌شود و در ابتدا همه‌ی عهد و قرارها بسته شده اما کم کم به برگزاری جلساتی در باره چرایی عقب ماندگی کار رسیده و کم کم باید کمیته تحقیق و تفحص به دنبال عزیزانی که در ابتدا کمر همت بسته بودند باشد تا مجموعه را از نگرانی فقدان خود درآورد.
4- مجموعه کار خود را به خوبی انجام می‌دهد اما در مراحل بعدی از لحاظ بودجه و امور متفرقه دیگر ضربه دیده و بی خیال قضیه می‌شود!
5- دوستان و دست اندر کارانی که در ابتدا حس دغدغه کذایی برای کار در حوزه ای داشته و شروع به کار کرده اند کم کم درد ناشی از دغدغه با مسکن‌های امتحان، نمره، خواب و تنبلی، حس دغدغه های دیگر و ... رو به بهبود گذاشته و دیگر آن درد ناشی از دغدغه ابتدایی را فراموش می‌کنند.

سناریوهای بسیار دیگری نیز وجود دارد که در هر ر شروع کاری باید به آن فکر کرد...
شما چه سناریوهای دیگری را تجربه کرده و یا پیش بینی می‌کنید؟